De emotionele verbinding

Als die emotionele verbinding er niet meer is, voel je je in de praktijk niet gehoord, gezien of gewaardeerd bijvoorbeeld. Omdat je dat mist ga je meer in het mentale aspect van je relatie zitten. Je gaat bijvoorbeeld meer praten, je terug trekken, je eigen koers varen, je irriteren of ergeren, en op een gegeven moment ga je feedback geven. Je stoort je aan de ander. Eerst op een rustige manier, maar een half jaar later is dat een verwijtende toon geworden. Als er kinderen in het spel zijn gaat het een stempel drukken op de sfeer binnen het gezin. Dan hebben de kids al geuit hoe het zit, en heb je dat gebagatelliseerd. Op een gegeven moment kan het echt niet meer zo, en dan zoek je hulp, of niet….

Een aanpak bij relatietherapie

Als je op dat punt bij mij komt, maak ik eerst een analyse van wat er nu eigenlijk allemaal speelt. Je zit er vaak verwijtend in naar de ander en begrijpt niet wat er nu eigenlijk aan de hand is. Je houdt wel van de ander, maar is dat nog wel genoeg? Mijn ervaring leert dat het tijdens het eerste gesprek al snel terug gaat naar een oude pijn, of dat je de ander verantwoordelijk maakt voor wat jij voelt. Je niet gezien voelen door je ouders bv. Soms ook erger en veel erger. Pesten op het schoolplein, niet op kunnen tegen een broer of zus, ziekte van je ouders, alcoholmisbruik, ouders die werk belangrijker vonden als het kind, misbruik en ga maar door. Soms iets kleins, soms iets groots.

In eerste instantie zul je dat waarschijnlijk ontkennen of kleiner maken soms ook vergezocht vinden. Loyaliteit naar je ouders of andere dierbare maakt dat je dat doet, maar later tijdens de gesprekken zal volgen dat ervaringen in het verleden wel degelijk zorgen voor het gedrag van nu. Met alle gevolgen van dien. Vaak is de ontwikkeling die je als mens door hoort te gaan dan verstoort, en krijg je daar op een latere leeftijd mee te maken. Je zit nu wel in een relatie bijvoorbeeld.

Zo kan een vroeger makkelijke puber, nu wel eens in gaan zien waarom die nu eigenlijk zo makkelijk was. Waar bij het missen van die pubertijd, of heel jong in een relatie stappen, vaak gekoppeld gaat met het missen van een eigen identiteit (zelfbeeld). Zo kan iemand met een dergelijk verloop, wel eens ervaren dat hij of zij binnen de relatie niet gezien/begrepen wordt of zich verstikt voelt.

Inzichten

Dit soort inzichten gaan we samen aan en lossen de emotie op. Daarnaast hebben jullie elkaar in de laatste maanden/jaren waarschijnlijk emotioneel ook pijn gedaan. Ook dit moet verwerkt worden. De positie waarin je nu opnieuw gaat starten met elkaar, is anders als vroeger. Toen was je gek op elkaar, nu heb je elkaar gekwetst. Nu wil je vanuit die soms zwaar gekwetste positie elkaar hervinden. Dat valt niet mee, wees hier niet te optimistisch in, een ding is zeker, je start met een één nul achterstand. Alsof je met een honkbalknuppel net de auto van die leukert aan de bar hebt bewerkt, je nu vraagt of die zelfde leukert met je meegaat voor een gezellig avondje…..

Wat je helpt is openheid bieden aan elkaar. Wat heb je ervaren, en wat heeft dat met je gedaan, dan zit je op het punt van begrip en erkenning, tools om elkaar weer toe te laten, ondanks dat vertrouwen geschonden is. Waarbij dat geschonden vertrouwen in deze fase vaak nog onduidelijk is, want wat is geschonden vertrouwen nu eigenlijk?

Hoe verder?

Als je met elkaar veder wil, moet er ook zichtbaar worden waarom je voor de ander kiest. Wat is de diepere drijfveer? Waarbij die antwoorden verder gaan als: “Ik hou van hem/haar”, “Een leuk lijf”, “vriendelijk”, “gezellig” of “in het belang van de kinderen”. Nee, waarom kies je nu eigenlijk echt voor die ander, en dat moet echt en voelbaar zijn/worden. Het is voor jezelf belangrijk dat te weten en uit te kunnen spreken naar de ander.

Voordat je dat kunt, moet je ook snappen hoe je zelf echt in elkaar zit. Want als jij het niet van jezelf weet, hoe moet je het de ander dan vertellen? Wat zie jij je persoonlijke doelstellingen, en hoe voegt die ander eigenlijk waarde toe aan jouw leven. Dit naar elkaar toe.

Een aanpak

Mijn aanpak is afhankelijk van de staat waarin ik de relatie aantref. Soms start het met een radiostilte naar elkaar, even niet bij elkaar wonen of elkaar ruimte geven en wel grenzen met elkaar benoemen. Wat doen we wel, en wat doen we niet.

Tijdens die fases ga ik één op één met jullie in gesprek zodat je meer van jezelf en de ander kan gaan begrijpen. Dan kom je tot nieuwe inzichten, van die momenten dat het ineens begrijpelijk wordt wat er gebeurd en waarom dat gebeurd. de AH’ momenten. Ik geef je soms huiswerk in taken of huiswerk in het overdenken van vraagstukken. Dan is er vaak tussentijds contact. Als je het voor jezelf eenmaal duidelijker hebt, gaan we weer met zijn drieën aan tafel. Afhankelijk van wat er kan, streef ik naar een zo open mogelijk gesprek. Als je dan toch voor een partner kiest, zou je daar dan niet het liefst helemaal open in willen gaan?

Dat kan best wel eens een hoop emoties met zich gaan meebrengen, toekomst perceptief wat wegvalt, schuld gevoel, spijt, boosheid, machteloosheid, onrecht wanhoop etc. Niet het gesprek wat je doorgaans makkelijk aangaat. Eenmaal alles naar elkaar uitgesproken te hebben is er vaak helderheid ontstaan bij beide partijen. Dan zijn de puzzelstukken op de plek gevallen en is er een beeld ontstaan. Nu is er de vraag “wil ik verder met deze man en of vrouw?”.

Doorgaans is het antwoord ja, en dan kan ik er iets mee! Soms komt het voor dat de één niet meer met de ander verder wil. Dan loopt het vaak vast. Ik zou dan nog kunnen gaan sturen, maar dan doe ik de relatie en de ander onrecht aan en is het niet intrinsiek.

Voorwaarde

Ik kan mensen helpen in de relatie, maar de enige voorwaarde die ik stel is:  “je moet die wel beide willen”. Als dat niet het geval is, kan ik jullie helpen de emotie te gaan verwerken met elkaar zodat je op geode voet verder kunt met elkaar. Op zich is het “scheiden van de wegen” doorgaans namelijk niet het probleem tussen mensen. Maar als die scheiding op heftige emotionele basis gebeurd, is 10 jaar ruzie zeker geen uitzondering. Waarbij iedereen aangeeft dat nooit gewild te hebben, en altijd heeft gedacht dat het hen niet gebeurd. Echter is mijn ervaring dat dat wel gebeurd, als de emotie hoog zit en je kennis mist van hoe om te gaan met elkaar en vooral ook met jezelf als je in een “scheiding” terecht komt.

Verder met elkaar

Maar zoals ik zei, doorgaans gaan mensen verder met elkaar. Dan hebben we vaak het moeilijkste ook gelijk gehad, Je kunt weer luisteren naar elkaar en je begrijpt jezelf weer beter. Je kunt vanuit dat begrip ook de ander beter uitleggen wat een bepaalde situatie wat je doet. Ik help mensen dan nog verder op weg, en zorg ervoor dat je beter met elkaar leert praten en geef je tips en adviezen mee hoe je in de toekomst met conflicten om kunt gaan. ook ga ik inzichten geven over wat een relatie nu eigenlijk is en leer ik je meer van het menselijk gedrag aan binnen de relatie. Dat maakt dat je sneller kunt relativeren en situaties minder persoonlijk neemt. Mensen ervaren dan na de gesprekken dat ze hechter met elkaar zijn als ooit daarvoor. Ze zijn zich meer bewust, snappen meer van zichzelf en het mens zijn op zich. Je kunt dan gevoel, emoties, gedachtes beter omschrijven en durft je partner weer meer en meer toe te laten. Die kennis ervaar je in elke relatie, ook bij vriendinnen, ouders of op het werk.

Alles wordt anders

Na een dergelijke situatie wordt vaak alles anders, ook richting de kinderen. Je bent je meer zelfbewust en daarmee meer bewust van wat er om je heen gebeurd. Je zult er dus ook op een andere manier voor de kinderen kunnen zijn en zij ervaren dat doorgaans ook.

Mocht je denken dat ik je kan helpen, laat het me dan weten! Je bent niet de eerste als we elkaar over 2 jaar nog een keer tegen, en je glimlachend met je partner op mij afstapt! Daar doe ik het voor, wetende dat elke tegenslag, om te buigen is naar waarde!

Martin Goedknegt