Gevoelens onderdrukken
Je zult eenmalig of kort intens adem halen. De lucht kort, diep en intens opsnuiven door je neus, direct naar je buik, gevolgd door een snelle uitademing. Je neus maakt een kort snuivend geluid… soms volgt er een kleine stagnatie net onder in je keel, je slikt. Je recht vervolgens je rug, gaat verzitten de borst vooruit, schouders naar achteren en je hoofd omhoog. Je begint in jezelf te praten, kop op, zo erg is het niet, laat het maar even los. We gaan verder, het is nou eenmaal zo. Dit gevoel mag er niet zijn.
De rust komt een beetje terug, je spreekt jezelf aan. Niet aanstellen, laat het los, niet doen, laat het maar… Dan ga je relativeren, de schuld bij jezelf zoeken; ‘het ligt vast aan mij’, je bent de gevoelens aan het onderdrukken.
Negeren van je gevoel, alsof het er niet is, je gaat als afleiding je aandacht op iets ander richten. Soms doe je dit dag na dag, week na week of zelfs jaar in jaar uit. Dat is je geleerd of heb je jezelf aangeleerd, dit is goed! Je doet het prima. Zo ga je met jezelf om!
Het gaat er niet om hoe je je voelt, het gaat erom wat je doet, wat je berijkt, wat je hebt. Dus ook nu doorgaan! Maar helaas, steeds opnieuw zijn de gevoelens er weer.
Het is goed fout, heb je geleerd.
Wat je doet is goed, je gevoel wegdrukken, dit gevoel, daar heb je niets aan. Echter door de jaren heen, en met al dat wegstoppen en onderdrukken van het gevoel, ben je steeds minder gaan voelen. Voelen is niet meer zo relevant, liefde is relevant, maar dat vind je eigenlijk niet meer in de situatie waarin je zit. Maar ook dat is inmiddels wellicht ondergeschikt geworden, het is fout iets te voelen, wat je voelt mag je niet voelen, of wil je niet voelen. Je zit nu eenmaal in een relatie, daar moet je gelukkig mee zijn, dat is genoeg. Of het gezin is van belang, je kan dan toch geen gevoelens hebben voor een ander?!
Dat beseft maakt dat er nog een ademhaling volgt, weer druk je weg wat je voelt.
Goed gedaan?
Ik maak mensen mee die heel goed aangeleerd hebben hun gevoel weg te drukken, zo goed dat ze als ze eenmaal bij mij aan tafel zitten, niet meer weten wat ze voelen. “Ik weet niet hoe ik moet voelen” wordt dan letterlijk gezegd, vaak met een traan in de stem, gevolgd door een glimlach, het weglachen.
Ik lach vaak in mijn gesprekken omdat ik veel herken, en kan helpen. Nu niet. Dit raakt mij. Mensen die liefde in zich dragen, en zo vervreemd zijn van het eigen gevoel, ik herken dat. Mensen die vervreemd zijn van zichzelf omdat ze gevoel onderdrukken, dan vraag ik “Voel je nog?” Dan wordt mijn vraag hardop en enigszins weemoedig herhaald; “Voel ik nog liefde?”
Dan wordt het even stil. “Bij de kinderen voel ik nog liefde”, dus dat is dan toch prima?
Stel je eens voor dat je het kind bent, en je ouder kan niet bij de liefde, maar komt bij jou om de liefde te ervaren? Hoe leeg ervaart het kind de ouder dan eigenlijk? Welke verantwoordelijkheid heeft het kind hier dan eigenlijk?
Nee, er is even niets om te lachen als je het mij vraagt, als mensen het gevoel zijn gaan onderdrukken, het gevolg van gevoelens onderdrukken is eenzaamheid. het gevoel van gevoelens onderdrukken is je alleen voelen, niet gehoord, niet gezien, niet van waarde, niet van betekenis voelen. Ik herken ik dit soort gevoelens vanuit mijn depressie, verstoten van jezelf. De leegte, de eenzaamheid, vaak het gevolg van het onderdrukken van de gevoelens die er waren.
Gevoel kun je niet geven
Het blijft dan voor mij confronterend dat liefde niet te geven is, al wordt dat veelal gedacht. Dan zou ik toch gewoon liefde geven, dat zou mijn werk makkelijk maken. Geef gewoon even liefde… Gelukkig heb ik de aansluiting met mijzelf teruggevonden, en kan ik mensen nu helpen in die weg. Maar er zijn behoorlijk wat hindernissen. De grootste hindernis is het denkbeeld wat in onze cultuur hoog wordt gehouden. Het denkbeeld dat je het goed doet als je veel weet, of bezit. Dat je het goed doet als je gevoelens aan het onderdrukken bent.
Denkbeeld in de cultuur
Je hebt het goed gedaan als je een groot huis hebt, een dikke nieuwe auto waar goede reclame voor wordt gemaakt, en een mooie, intelligente goed geklede partner hebt. Een paar flatscreens in huis, mooie BBQ, wintersport, tripje naar de zon, en hoe verder dat is, hoe beter je het doet. Je doet het goed als je op de linkerbaan aan je voorligger kunt laten zien dat je auto sneller is, dat je meer geld bezit, meer waard bent en zeker minder kwetsbaar bent.
Je doet het goed als je laat zien dat jij verhard bent, dat jij je gevoel kunt onderdrukken. Super gedaan!
Wat leer je?
Je leert op school dat het gaat om weten, bereiken en bezit. Je wordt jaren lang, maand in maand uit getoetst op wat je weet, zodat je iets kun bereiken, en iets groots kunt bezitten wat een ander niet bezit.…
Je wordt niet getoetst op wat je voelt, hoe je voelt of wat je voelt. Nee gevoel onderdrukken is de beste oplossing. Waarom? Waarom is dat zo geworden, als ik dit zo schrijf voel ik beroering, verdriet.
Gevoelens onderdrukken, het gevolg?
Nu werkt gevoelens onderdrukken voor jou niet meer, of je zoekt een weg hoe je er beter in kunt worden! Maar alleen het idee maakt je eenzaam en verdrietig. En als je in een relatie zit, heb je al gevoelens voor een ander ontwikkeld als je dit leest. Je leest bovenstaande maar het komt wellicht niet binnen, of je leest het en wuift het weg.
En nu? Wat gaan we nu doen, vragen mensen mij dan.
Zelfbewust worden
Vaak is er al raad gevraagd bij mensen die heel dicht bij je staan, een klein clubje. Vrienden en vriendinnen om je heen, en heb je al de nodige adviezen aangehoord, maar daar kun je niets mee. Er wordt bijvoorbeeld gezegd dat je moet loslaten, maar wie heeft jou geleerd hoe je moet loslaten? Gevoelens onderdrukken dan maar?
Ik maak mensen bewust dat ze kunnen voelen, en wat ze daarmee kunnen. Ik leer mensen aan hoe ze met hun gevoelens om kunnen gaan, waarom ze er zijn, wat ze vertellen. Mensen worden zich bewust dat ze het anders moeten gaan doen en ik help ze op die weg. Ik leer ze opnieuw hoe ze kunnen voelen en stap voor stap help ik ze bij het verwerken van de emoties die daaraan gekoppeld zijn.
Dit is wel glad ijs, een punt waar mensen soms ook afhaken. Want als je al zolang je gevoel aan de kant hebt gezet, waarom zou je dat nu dan anders gaan doen? Soms zijn mensen beng geworden voor he eigen gevoel. Dan denken ze dat ze er niets mee kunnen, er alleen maar last van hebben.
Wat ik je als eerste Leer?
Ik leer je hoe je de ‘emotionele rommel’ die is ontstaan weer kunt ordenen en kunt verwerken. Ik help je op de weg om de aansluiting met jezelf via het gevoel weer te hervinden. Ik help je dat deel van jezelf terug te vinden, met en soms zonder de hulp of betrokkenheid van de partner. De mate waarin de partner hierin betrokken wil zijn is van belang, als het gaat om het mogelijk behoudt van de verbinding die er is. Hoe meer een partner hierin van betekenis kan zijn en zal zijn, hoe meer kans er is dat de verbinding met elkaar zal herstellen, en dat de relatie op een andere manier ingevuld kan worden.
Dat is een mooi, intens traject waarin beide partners heel veel leren over zichzelf en over de ander.
Afronden met gelukzaligheid
Als ik een dergelijk traject kan afronden, voel ik gelukzaligheid. Er is niets mooier als door een stad te lopen, mijn naam te horen, om te kijken en twee mensen vol liefde naar elkaar te zien kijken, wetende dat ik daar onderdeel van ben geweest. Gewoon op straat een liefdevolle omhelzing te ervaren van mensen die de liefde in zichzelf hebben terug gevonden, openheid ervaren naar elkaar en vertrouwen in het leven hebben. Mensen die in hun kracht staan, elke uitdaging als een heuvel zien en in het moment leven waarbij ze vrijheid ervaren. Vrijheid in alles, en pijn en weerstand bij zichzelf zien als een mogelijk groeipotentieel voor zichzelf.
Dan voelt het alsof ik mijzelf overstijg, kippenvel krijg en zomaar mag aannemen dat iemand blij is met mij, blij met wie ik ben en dankbaar voor wat ze hebben geleerd.
Mijn advies in deze blog:
Stop per direct met het gevoelens onderdrukken, wat niet betekend dat je moet stoppen met de relatie waarin je zit, als je in een relatie zit. Voor een relatie is de waarheid in de relatie brengen vaak ene hele goede stap, zie hiervoor mijn andere blog.
Als het stoppen met gevoelens onderdrukken jou niet lukt, je niet weet hoe, zorg dan dat je er meer over te weten komt. Luister podcasts, lees blogs, lees een boek of ga in gesprek met iemand in je omgeving die wel geleerd heeft gevoelens te managen. Zorg ervoor dat je met jezelf in balans komt voordat je, wat voor keuze dan ook maar maakt. Met gevoelens onderdrukken, zul je juist in onbalans raken. Je weet het dan uiteindelijk niet meer, en je sluit je met die actie vaak af voor iedereen en alles om je heen.
Mocht het besef tot je doordringen dat jij misschien nog niet alles uit jezelf hebt gehaald omdat je je gevoel onderdrukt, geef jezelf dan de ruimte om opnieuw jezelf te leren voelen en jezelf te zijn voordat een keuze maakt. Begin daarmee, wees je bewust dat je dat nog niet geleerd hebt, maar dat dat wel nog kan. Doorgaans is het gevoel onderdrukken een groot probleem, het stelt uit dat je een oplossing zoekt. En doorgaans wordt het dan complexer.
Ken je zelf en jouw gevoel waarde toe. Stoep met gevoelens onderdrukken, leer (opnieuw) voelen, en je gevoel te managen, verwerk je gevoelens, begrijp ze, luister ernaar en laat je daarin eventueel begeleiden.
Leer meer begrijpen van jezelf maar leer ook onderscheid maken tussen bijvoorbeeld emoties en gevoelens en gedachten.
Martin Goedknegt
