Soms worden mensen geconfronteerd met zichzelf. Wat ooit een kracht was, een gewaardeerd deel van jezelf, is ineens een valkuil geworden.
Een ondernemer die het altijd wist, die risico’s durfde te nemen is nog meer overtuigd van zijn gelijk op het moment dat er het er echt toe doet en neemt door toenemende druk de verkeerde besluiten. Veiligheid in een relatie is altijd je drive geweest, maar door een voorval voel je je niet veilig meer. Waar je altijd het beste presteerde als je alleen was, is het juist nu dat het alleen zijn je niet brengt waar je wilt zijn. Waar je altijd het conflict wist te vermijden, zou je nu juist het conflict moeten kunnen opzoeken om voor jezelf op te komen. Waar je juist je analytisch vermogen je kracht was, zit je nu in een situatie dat je teveel van alles ziet.
Er heeft iets plaats gevonden waardoor je met de neus op de feiten wordt gedrukt. Maar het is lastig om het te zien bij jezelf. Want jaren achter elkaar heeft je talent je geholpen, bewust of onbewust, en nu niet meer.
Het lijkt zo te zijn dat je ineens met een andere situatie te maken hebt, wellicht spreek je wel hardop uit dat je het niet begrijpt, of dat het je niet lukt of dat je niet begrepen wordt. Het lijkt zo te zijn dat het door de andere om je heen komt dat het jou niet lukt. Maar is dat zo? Houden de anderen je tegen? Lukt het niet met je bedrijf omdat iedereen behalve jij het niet goed doet? Komt het echt door het kind dat jij boos wordt omdat het kind niet luistert? Of heeft jouw houding geen invloed op het gedrag van je schoonouders? Of zou het kunnen zijn dat jij misschien iets op een andere manier zou kunnen doen verandering te realiseren, maar weet je niet wat? En als jij iets zou kunnen doen, zou je dat dan willen proberen?
Angst maakt van jouw kwaliteiten valkuilen. Zonder dat je je echt bewust bent heb je wellicht te maken met het feit dat je bang bent je bedrijf te verliezen, bang bent alleen achter te blijven of bang bent dat jij, juist jij zelf fouten hebt gemaakt. Angst maakt meer kapot dat je lief is, en doet dat zonder dat je je er bewust van bent.
Wat je kan helpen is je afvragen of het tijd is om een nieuw boek te pakken en het oude een poosje dicht te laten. Ik zie dat mensen vaak het oude boek open doen, en daarin blijven lezen. Soms keer op keer opnieuw, super detaillistisch, afhankelijk van het voorval en de impact van het voorval. Ze blijven oude verhalen herhalen, en verbazen zich soms dat zij tegelijkertijd hetzelfde boek aan het schrijven zijn.
Ik vraag mensen te kiezen: wil je het oude boek blijven lezen, of wil je je klaar maken een nieuw boek te gaan schrijven?
Vraag jezelf eens af wat jij eigenlijk doet. Heb je een beeld van wat je niet meer wil, of heb je een beeld hoe je het graag wel wil? Vraag jezelf eens af, ben je bang dat je hetzelfde doet/wordt als je ouders bijvoorbeeld. En als dat zo is…is dat dan het oude, of het nieuwe boek?
Zorg dat je aandacht in het nieuwe boek komt, en vraag hulp aan mensen in je omgeving om dat te doen of zoek op een andere manier ondersteuning. Sluit voor nu je oude boek af, dat is wellicht al te vaak gelezen, en kijk er later nog eens in, als je weer in balans bent!
ZELFbewustzijn als LIFE & RELATIECOACH, PRIVE EN ZAKELIJK
Leuk om te lezen? Geen van deze blogs missen en de laatste in je mailbox? Abonneer je dan nu hieronder.