Stop daar nou eens mee !

 
Janet en Marcel. Marcel zijn schoonmoeder is over de vloer geweest en Janet heeft ervaren dat er kritiek op haar en het huishouden was. Jaren achtereen speelt dit al. Janet is het zo zat dat ze zich stellig uit naar Marcel. De spanning neemt in rap tempo toe omdat Marcel niet doet wat Janet eigenlijk wil, en Marcel is het zat dat het hier weer over gaat. Beide lopen inmiddels onrustig door het huis, een in de keuken en de ander in de woonkamer. Niet echt schreeuwend maar wel met een sterke verheffing van de stem…..De spanning neemt toe. Marcel zegt, je blijft je zo druk maken om je moeder, stop daar nou eens mee!!
Stop daar nou eens mee !? Dat zeg je tegen mij??? Uit Janet zich…Stop jij er nou eens mee om…..geeft Janet terug…. En er volgt een duidelijk uiting van wat Marcel anders zou kunnen doen…
Wellicht een herkenbare situatie en misschien herken je de woorden wel letterlijk . “Stop daar nou eens mee!!”
We willen dat de ander iets doet zodat wij ons beter voelen..maar is dat terecht? Zouden we hier niet eigenlijk “stop daar nou eens mee” tegen onszelf zeggen? Zeggen we hier niet ik wil niet meer zo reageren? Zeggen we niet ik wil leren anders om te gaan met situaties als deze? Of zeggen we echt dat de ander het anders moet gaan doen? En zo ja, is dat dan dat de ander ergens mee moet stoppen? Of zouden we graag willen dat de ander ons beter zou begrijpen?
Elke dag opnieuw zijn er mensen opzoek. Opzoek naar zichzelf. Opzoek naar rust, vrede & harmonie. Ze zijn de ruzie zat, de verwijten, de tragedie. De verwondering is er elke dag opnieuw. Onzekerheid in het bestaan, onzekerheid in positie onzekerheid in essentiële waardes. Onzeker of je gezien wordt of je gehoord wordt, of je van waarde bent. Maar ook zoekende naar wegen om pijn een plek te geven. Echte pijn van verlies of tekortkoming.
We zijn onzeker in onze relatie, in ons werk, of als ouder. Doen we wel wat er van ons wordt verwacht, doe ik wel de goede dingen?
Die onzekerheid houdt vaak aan omdat we wel ervaren dat het er is, maar we maken het klein. We besteden er geen aandacht aan en wimpelen het weg. Onze eigen gevoelens. Dit omdat we niet weten hoe we het bespreekbaar moeten maken, of omdat we bang zijn dat het gevoel niet serieus genomen wordt door de ander. Dagelijks drukken we het weg, maar ergens registeren we ook dat we het wel wegdrukken, en elke dag komt het opnieuw en soms sterker terug. Het lukt niet om er echt iets mee te doen. We komen uiteindelijk een fase dat we wel hulp willen, maar niet weten welke hulp. Hoe weet je nu wie je kan helpen? Hoe weet je nu waar je heen kan en hoe weet je nu dat….
Daar zit het…de gedachte hoe weet je nu……..
We zoeken de oplossing in het weten maar vinden daar de oplossing niet. Elke dag opnieuw proberen we opnieuw “te weten”. Logisch want ons is aangeleerd dat je iets moet weten. Maar wat nu als iets niet te weten is? Wat nu als het antwoord op de vraag wat je moet doen, niet in het weten zit? Waar zit het dan?
Dan zit het in herkennen. Als je het antwoord niet weet kun je terug naar je gevoel en herkennen wat je voelt. Als jij herkend dat je onzeker bent, als jij herkend dat boos wordt zonder echte reden, als jij herkend dat je werk je energie kost, als je merkt dat je relatie geen energie meer geeft, als jij herkend dat je het zat bent te horen dat andere het beter weten, dan is de vraag, wil je het anders.
Als het antwoord op de vraag ja is, doe dan iets. Je hoeft dan niet iets te weten, je moet dan iets doen. Als jij niets doet, waarom zou het dan veranderen? Of wil je het niet anders?
Wat je kunt doen, is in gesprek gaan met iemand die niet zal oordelen, dat geeft veiligheid, en maakt het niet gelijk zo groot. Zoek zo iemand en leg je vraag eens voor.

Martin Goedknegt

ZELFbewustzijn als LIFE & RELATIECOACH, PRIVE EN ZAKELIJK

Leuk om te lezen? Geen van deze blogs missen en de laatste in je mailbox? Abonneer je dan nu hieronder.

Loading

Deel dit artikel:

Martin Goedknegt

Martin Goedknegt

Ik help mensen die vastlopen met zichzelf en in de relaties die zij hebben.
zelfbewustzijn
Social Beoordelingen
4.8
Gebaseerd op 74 beoordelingen

Leave a Replay

Zorg dat je niets mist, schrijf je in voor mijn nieuwsbrief en ontvang altijd mijn nieuwste blog posts

Of volg mij op social media

Mijn nieuwste blog posts:

Via de emotie bij het gevoel komen

Gevoel afsluiten (in de liefdesrelatie)

De tijdsgeest veranderd, en daarvandaan veranderen ook de (liefdes)relaties die wij met andere hebben. Meer en meer is er veiligheid om ons heen, en daarvandaan komt er meer ruimte en behoefte om over gevoelens te gaan praten. Onbewust hebben we doorgaans gevoelens afgesloten, voornamelijk ook omdat we niet geleerd hebben er mee om te gaan. Maar als we gevoel afsluiten in de liefdesrelatie, wat is daar de impact van?

Lees verder »
Relatie time out

Een relatie time out?

Ik kom binnen, leuk huis alles best op orde. Ik kom helpen met de relationele vraagstukken die de personen in de relatie hebben.

Soms loop ik binnen bij mensen die op een punt beland zijn dat het ze uitspreken dat het zo op geen enkele manier verder kan.

Toch word ik dan glimlachend ontvangen, maar de spanning, radeloosheid en uitputting is ook goed voelbaar. We gaan in gesprek en binnen een paar minuten komen uitspraken als: “ Zo houd ik het echt niet vol ”, “ Zo kan het echt niet verder ”, “ We zijn vastgelopen”, “ Ik zit in een gouden kooi ”, en de heftigste in mijn ogen: ”Ik wil het niet meer”. Dit wordt dan doorgaans uitgesproken met diepe, zware emoties. De mensen zelf omschrijven dat punt, als ik één op één met ze spreek als ‘helemaal gebroken zijn’ of ‘helemaal op zijn’ en ‘het allemaal niet meer weten’.

Lees verder »
Via de emotie bij het gevoel komen

Gevoelens onderdrukken

Soms voel je je ineens ‘gebroken’, verdriet dient zich aan, het gevoel wegdrukken werkt niet meer. Je begrijpt het niet, je schud onbewust met je hoofd, wat is dit, het overvalt je, maar ooit heb je geleerd het gevoel te onderdrukken.

Er schiet van alles door je heen. Gevoel van onrecht, pijn, eenzaamheid en machteloosheid. Tranen dingen zich aan in de hoeken van je ogen.

Wanhoop dient zich aan, en in de stilte worden geluiden hoorbaar die je herkend als woorden…ineens hoor je de stem weer van je ouders; “Niet huilen…..je……”

De rest hoor je niet, het blijft steken op ‘niet huilen’. Door de jaren heen heb je methodes ontwikkeld die zich zonder enig aarzelen nu gaan afspelen. Alsof je een muziekdoosje oppakt wat door de jaren heen steeds dezelfde handeling in de juiste volgorde afspeelt. Je gaat gevoel wegdrukken.

Lees verder »

Facebook