Terughoudendheid overwinnen

 

Als we iemand nieuw leren kennen zijn we in eerste instantie vaak wat afwachtend, we geven onszelf niet gelijk helemaal. Ergens zeggen we tegen onszelf en tegen anderen dat het ‘Natuurlijk’ is wat we doen.

Vrienden en vriendinnen komen met de raad om er een spel van te maken, en geven aan dat je jezelf natuurlijk niet helemaal moet geven. Ouders hebben je geleerd terughoudend te zijn omdat er anders misbruik van je gemaakt wordt, overtuigd door eigen angsten een gebaseerd op hun realiteitsbeeld van de maatschappij.

Als je dan later een leuk iemand tegenkomt, of voor een uitdaging komt, is het ook logisch dat je terughoudend bent. Je hebt jezelf aangeleerd dat terughoudendheid je natuur, en normaal is. Maar hoe zit het het dan bijvoorbeeld met Passie? Ben je op de momenten dat jij je het fijnst voelt, ook terughoudend?

Wat ik ervaar is dat die terughoudendheid vaak in de weg zit. Juist die terughoudendheid maakt dat je niet alles van jezelf laat zien, of gaat ontdekken. Die terughoudendheid is in mijn ogen in veel gevallen te koppelen aan persoonlijke onzekerheid die je ervaart. Een van de grootste beperkingen om werkelijk het gevoel van vrijheid te kunnen ervaren, gevoed door angst voor wat de ander zou doen, of zelfs bang voor wat je zelf zou doen als je niet terughoudend zou zijn.

Ik ervaar in de praktijk dat die terughoudendheid ons beperkt. We zijn bang dat er iets gaat gebeuren waar we geen controle over hebben. Als ik het gevoel van terughoudendheid bij mezelf registreer stel ik mezelf 4 vragen:

  • Klopt het dat ik dit gevoel ervaar (Toetsen)
  • Is het nu een onveilige situatie? (Realistisch kijken)
  • Waar ben ik bang voor? (Wat is het ergste wat er kan gebeuren)
  • Wil ik nu terughoudend zijn? (aanspreken van mijn intrinsieke wil)

Op de eerste vraag heb ik in de meeste gevallen gelijk met tweeslachtigheid te maken. Ik weet dat het niet onveilig is, maar het voelt wel zo. Ik voel een angst, maar wordt niet echt bedreigd. Er staat niemand met een keukenmes op mijn keel :).

Met de tweede vraag, probeer ik het gevoel even te onderdrukken en objectief naar de situatie te kijken. Is er een werkelijke bedreiging?

Om op de derde vraag een antwoord geven is ingewikkelder. Ik ervaar in veel gevallen dat ik misschien voor mijn eigen gedrag wel banger ben als voor het gedrag van de ander. Ik ga bij mezelf te rade waar ik bang voor ben. Bijvoorbeeld dat ik controle over mezelf of de situatie verlies. Als dit zo is, deel ik die angst met de ander. Ik accepteer in eerste instantie daarmee de angst bij mezelf, en vervolgens spreek ik hem uit, en vraag ik er begrip voor. In de praktijk ervaar ik dan dat de ander respect heeft voor het feit dat ik het benoem, en deel. Mensen noemen dat ‘kwetsbaar opstellen’. Als je dat doet ervaar je dat de ander je angst serieus neemt en dat alleen creëert vaak een gevoel van geruststelling. De angst wordt minder er en komt ruimte om minder terughoudend te zijn.

De vierde vraag helpt je dan om de laatste stap te nemen. Je weet nu wat je ervaart niet echt terecht is, en dat de ander begrijpt nu met welk gevoel je in jezelf in dilemma zit. Nu komt het er op aan, wil je en werkelijk je angst voorbij? Weer een dilemma… Je wilt het echt, dat weet je en gevoelsmatig ga je een stap verder. Direct daarop manifesteert het gevoel van weerstand zich nu nog sterker. Je systeem zet alles op alles om je te weerhouden deze stap te nemen. Als je niet oppast trek je jezelf alsnog terug. Ook niet erg, maar stel dan wel jezelf nogmaals de 4e vraag.

Een (ge)norma(a)l(iseerd) mens zou zeggen: Je leert hoe dan ook, jezelf beter kennen :)

Dank voor het lezen! Ik hoop dat er iets van passend is bij de vragen die je hebt!

Martin Goedknegt

ZELFbewustzijn als LIFE & RELATIECOACH, PRIVE EN ZAKELIJK

Leuk om te lezen? Geen van deze blogs missen en de laatste in je mailbox? Abonneer je dan nu hieronder.

Loading

Deel dit artikel:

Martin Goedknegt

Martin Goedknegt

Ik help mensen die vastlopen met zichzelf en in de relaties die zij hebben.
zelfbewustzijn
Social Beoordelingen
4.8
Gebaseerd op 74 beoordelingen

Leave a Replay

Zorg dat je niets mist, schrijf je in voor mijn nieuwsbrief en ontvang altijd mijn nieuwste blog posts

Of volg mij op social media

Mijn nieuwste blog posts:

Via de emotie bij het gevoel komen

Gevoel afsluiten (in de liefdesrelatie)

De tijdsgeest veranderd, en daarvandaan veranderen ook de (liefdes)relaties die wij met andere hebben. Meer en meer is er veiligheid om ons heen, en daarvandaan komt er meer ruimte en behoefte om over gevoelens te gaan praten. Onbewust hebben we doorgaans gevoelens afgesloten, voornamelijk ook omdat we niet geleerd hebben er mee om te gaan. Maar als we gevoel afsluiten in de liefdesrelatie, wat is daar de impact van?

Lees verder »
Relatie time out

Een relatie time out?

Ik kom binnen, leuk huis alles best op orde. Ik kom helpen met de relationele vraagstukken die de personen in de relatie hebben.

Soms loop ik binnen bij mensen die op een punt beland zijn dat het ze uitspreken dat het zo op geen enkele manier verder kan.

Toch word ik dan glimlachend ontvangen, maar de spanning, radeloosheid en uitputting is ook goed voelbaar. We gaan in gesprek en binnen een paar minuten komen uitspraken als: “ Zo houd ik het echt niet vol ”, “ Zo kan het echt niet verder ”, “ We zijn vastgelopen”, “ Ik zit in een gouden kooi ”, en de heftigste in mijn ogen: ”Ik wil het niet meer”. Dit wordt dan doorgaans uitgesproken met diepe, zware emoties. De mensen zelf omschrijven dat punt, als ik één op één met ze spreek als ‘helemaal gebroken zijn’ of ‘helemaal op zijn’ en ‘het allemaal niet meer weten’.

Lees verder »
Via de emotie bij het gevoel komen

Gevoelens onderdrukken

Soms voel je je ineens ‘gebroken’, verdriet dient zich aan, het gevoel wegdrukken werkt niet meer. Je begrijpt het niet, je schud onbewust met je hoofd, wat is dit, het overvalt je, maar ooit heb je geleerd het gevoel te onderdrukken.

Er schiet van alles door je heen. Gevoel van onrecht, pijn, eenzaamheid en machteloosheid. Tranen dingen zich aan in de hoeken van je ogen.

Wanhoop dient zich aan, en in de stilte worden geluiden hoorbaar die je herkend als woorden…ineens hoor je de stem weer van je ouders; “Niet huilen…..je……”

De rest hoor je niet, het blijft steken op ‘niet huilen’. Door de jaren heen heb je methodes ontwikkeld die zich zonder enig aarzelen nu gaan afspelen. Alsof je een muziekdoosje oppakt wat door de jaren heen steeds dezelfde handeling in de juiste volgorde afspeelt. Je gaat gevoel wegdrukken.

Lees verder »

Facebook