Ik heb al 6 jaar een relatie met een getrouwde vrouw.  Wij zijn erg verliefd en houden veel van elkaar. Ik zie haar 2x per week, dan is ze de hele dag bij mij.  Haar huwelijk is al jaren niet goed. Ze voelt niets meer voor haar echtgenoot, ziet meer als broer.  Er is al jaren geen intimiteit meer met maar echtgenoot en leven eigenlijk een eigen leven.  Doen niets samen. Onze relatie is intensief, ook op gebied van intimiteit.   Ik zou heel graag met haar verder willen en zij ook met mij, maar zij wil haar echtgenoot geen pijn doen en (nog) niet bij hem weggaan.  Emotioneel is het geen sterke man en zij is bang dat hij instort, als zij aangeeft te willen scheiden.   Ook de reden dat hij veel voor haar en haar kinderen heeft gedaan, speelt hierbij een rol Haar kinderen ( hij is niet de vader) weten van onze relatie.  Zij kennen mij en 'gedogen' onze relatie al vinden ze het wel moeilijk. Ik vind het nu wel moeilijk worden om nog 'jaren' op deze wijze een relatie te hebben.  Ik hou veel van haar, geef haar ook veel, maar er is geen enkel uitzicht, dat de situatie zal veranderen. Wat zou voor mij, voor haar, dus voor ons een verstandige stap zijn om een positieve wending te geven aan onze situatie?