Forum vragenCategorie: ForumvraagDoorgaan met relatie getrouwde vrouw?
Peter Michael asked 5 maanden ago
Ik heb al 6 jaar een relatie met een getrouwde vrouw.  Wij zijn erg verliefd en houden veel van elkaar. Ik zie haar 2x per week, dan is ze de hele dag bij mij.  Haar huwelijk is al jaren niet goed. Ze voelt niets meer voor haar echtgenoot, ziet meer als broer.  Er is al jaren geen intimiteit meer met maar echtgenoot en leven eigenlijk een eigen leven.  Doen niets samen. Onze relatie is intensief, ook op gebied van intimiteit.   Ik zou heel graag met haar verder willen en zij ook met mij, maar zij wil haar echtgenoot geen pijn doen en (nog) niet bij hem weggaan.  Emotioneel is het geen sterke man en zij is bang dat hij instort, als zij aangeeft te willen scheiden.   Ook de reden dat hij veel voor haar en haar kinderen heeft gedaan, speelt hierbij een rol Haar kinderen ( hij is niet de vader) weten van onze relatie.  Zij kennen mij en 'gedogen' onze relatie al vinden ze het wel moeilijk. Ik vind het nu wel moeilijk worden om nog 'jaren' op deze wijze een relatie te hebben.  Ik hou veel van haar, geef haar ook veel, maar er is geen enkel uitzicht, dat de situatie zal veranderen. Wat zou voor mij, voor haar, dus voor ons een verstandige stap zijn om een positieve wending te geven aan onze situatie?
1 Antwoorden
Martin Goedknegt Staf answered 4 maanden ago

Hoi! Dank je voor het delen van je vraag. Wat een verstandige stap in deze situatie is, is voor mij moeilijk te zeggen, omdat ik eigenlijk zou moeten weten wat jij, de vrouw over wie dit gaat, en haar partner nu eigenlijk willen in dit leven en hoe liefde, waarheid en een relatie nu eigenlijk worden gezien. Ik zou jullie moeten spreken om van alle drie een persoonlijk beeld te krijgen van behoeften, wensen en verlangens, etc. Voor nu denk ik dat als het over jou gaat, je je niet bewust bent óf je in de ontkenning zit, als het gaat over welke relatievorm je nu eigenlijk hebt.

Maar als ik dat persoonlijke stuk negeer, kan ik spreken vanuit een beeld en uit ervaring. Als ik jou een advies mag geven, zou mijn advies zijn om meer in waarheid te gaan leven. Het is voor mij lastig voor te stellen dat de huidige situatie onderwater bewust of onbewust al niet bekend is bij alle betrokkenen, maar omdat het niet bespreekbaar wordt gemaakt, blijft het zo door sluimeren. Wat er eigenlijk aan de gang is, is een driehoeksverhouding die niet op waarheid berust. Eigenlijk ondenkbaar voor mij dat dit werkelijk 'goed' kan werken, dan zal de definitie van goed al een discussie punt op zich zijn denk ik.

Ik vraag me ook heel sterk af of het hier werkelijk over liefde gaat of dat liefde verward wordt met de gevoelens van "van waarde" of "van betekenis zijn". In mijn ogen zie ik drie mensen met een ontwikkelingsvraag over wat liefde nu eigenlijk is. Wellicht is dat confronterend en roept dat een reactie van boosheid of verdediging op, maar het is uit liefde bedoeld.

Het zou mij niet verbazen als er in een andere relationele vorm meer liefde geuit kan worden. Nu wordt er vastgehouden aan het concept van een relatie zoals dat wordt gekend, en wordt er vreemdgegaan zoals dat "normaal" gebeurt. Er wordt dan gekeken naar vreemdgaan vanuit het perspectief van de ander, maar niet naar vreemdgaan ten aanzien van de verlangens en behoeften van het individu. Dat is tenslotte het normaal zoals veel mensen dat kennen.

Zoals ik schreef, denk ik dat een goede oplossing mogelijk is, maar die gaat afwijken van de norm. De vraag is of jullie daar aan toe zijn. Met de norm bedoel ik het concept van de monogame relatie en het vreemdgaan binnen die relatie. Het lijkt erop, als ik de tekst lees, dat het delen van een partner(s), zoals er nu gebeurt, zou moeten kunnen werken binnen het concept van een monogame relatie. Ik denk dat je moet starten met eerlijk zijn naar jezelf: wat voor relatie heb ik eigenlijk, en wat weet ik daar nu eigenlijk van, als ik er niet over zou oordelen?

Martin, Zelfbewustzijn

PS: Excuus voor de verlate reactie.