Hallo Twijfelaar! Ik mijn ogen staat er al veel in je titel, de keuze lijkt gemaakt. Met andere woorden het lijkt zo, en alles wat je denkt is in mijn ogen niet de waarheid. De waarheid hoef je niet te denken, die is er. Het kan zijn dat de therapie je helpt of heeft geholpen, maar ik lees dat het niet genoeg gedaan heeft. Het is in mijn ogen tegenstrijdig wat je schrijft, de therapie is goed, maar ik voel nog blokkades? Zou je blokkades voelen als je goed geholpen zou zijn?
Dan vraag je vervolgens mijn mening, dat is wel moeilijk voor mij, ik kan mijn mening niet meer geven (hoe moet ik een mening hebben? Gebaseerd op wat?), en ik denk ook dat mijn/een mening er eigenlijk helemaal niet toe doet voor jouw vraagstuk. Dat is dan vooral omdat ik een mening slechts beperkt waarde toe kan kennen, omdat het niet zoveel met waarheid te maken heeft in mijn ogen.
Maar ik probeer je vraag te doorzien, wat vraag je nu eigenlijk echt, los van de woorden die je uit. Ik laat het even bezinken, en schrijf vervolgens door. Ik zoek mijn gevoel, ik probeer te verbinden, en dan ervaar ik verdriet. Als ik dat vertaal is volgens mij jouw pijn een diepe eenzaamheid. Niet in deze relatie ontstaan, maar in je leven. Al veel eerder eenzaam gevoeld in je leven, en nu, in deze relatie ervaar die eenzaamheid wederom. Door die eenzaamheid, niet geleerd hebben wat jouw behoeftes en verlangens zijn, niet geleerd deze te uiten, en in de prestatie geschoten en daar ooit een partner bij gezocht. Nu jaren later, alsof alles nu gesetteld is en er ruimte komt om de confrontatie met je eigen pijn/gemis aan te gaan voel je het wederom. Je wordt herinnerd aan pijn, en vluchten in de prestatie (of zorgen voor, wat ik ook als een prestatie zie) lijkt niet meer te werken. Denken dat het aan de relatie of je partner ligt, maar diep van binnen voelende, herkennen/weten dat er iets in jou niet bereikt kan worden. Termen als ik weet het niet meer en ik ben mezelf helemaal kwijt, passen daar dan bij. Maar dit alles is op basis van mijn gevoel, als ik dat volg komen er vragen voorbij:
Vraag jezelf eens af of dit gevoel nieuw is, of het werkelijk in deze relatie is ontstaan. Mijn advies? Kies voordat je de relatie met je partner beëindigt, voor de relatie met jezelf. Stel jezelf de vragen wat is ik? Wat is mezelf. Wat voel ik? Wat is een blokkade? Wat is een relatie eigenlijk als ik zeg die heb ik, wat heb ik dan? En als ik verbinding voel, wat voel ik dan eigenlijk? Kom je er niet uit? Zoek dan naar hulp, en vindt jezelf terug. Je zit op de goede weg, maar je kunt verder. Je bent er, maar achter de blokkade.
Martin, Zelfbewustzijn.
Please login or Register to submit your answer