Lange afstands relatie

Hallo Kimberley, dank je voor je vragen!  Ik heb het een paar keer moeten lezen, om de kern er uit te kunnen halen. Ik wil op voorhand zeggen dat echt een antwoord of advies geven wat tot een betere relatie zal leiden, bijna onmogelijk is met de informatie die er nu is. Wat ik lees in jouw verhaal, is dat hij heel onzeker is over welke betekenis voor jou heeft. Omdat hij zich daarin onzeker voelt, neemt het ego regie, en dat gaat dan proberen controle uit te oefenen op jou. Bang jou te verliezen, en bang helemaal voor jou te gaan omdat dan wellicht afwijzing volgt bijvoorbeeld.  Zoals ik het zie geven mensen vaak zelf aan wat hun probleem is, maar reflecteren ze dat op een ander (zie mijn blog over spiegels). In dit geval zou zijn uitspraak "laagzelfbeeld" bevestigen waar mijn idee van lage eigenwaarde vandaan komt. Als het goed is ken jij zijn verleden/opvoeding/omstandigheden en zou je conform je eigen normen en waarden kunnen inschatten of ik hier in een goede richting zit. Aan de andere kant zie ik jou naar antwoorden zoeken op het gedrag wat hij vertoont, en gaat dat ver, heel ver. Misschien wel verder als dat liefde gaat en gaat het eerder de kant van afhankelijkheid op (zie mijn blog verliefd of onafhankelijk). Het zou mij niet verbazen als jij je vasthoudt aan iemand die nooit echt helemaal voor jou zal kiezen. Ik denk dat je daarvoor moet waken, dat zou kunnen betekenen dat jouw eigenwaarde binnen deze relatie zal zakken, jij als geen ander zult voelen of dat al gaande is of niet. De liefde is niet ingewikkeld en zal dat ook nooit worden. Als je van jezelf houd en daarvandaan van een ander, zul je doorgaans niet oordelen over de ander, dan heb je de ander lief, los van wat die doet. Waarom zou je boos doen als je uit liefde reageert? Als dat gebeurd is er iets anders aan de hand. In de woorden "Maar het put me uit maakt me onzeker en met tijden ook somber. Ik twijfel aan mezelf soms." ligt volgens mij het antwoord verscholen. Is dit in toenemende mate? Soms is opgeven helemaal niet makkelijk, in een relatie is opgeven vaak heel moeilijk. Je wil een ander niet teleurstellen, je gaat bij jezelf de confrontatie uit de weg van de "verkeerde" keuzes bijvoorbeeld uit de weg door niet op te geven. Het is in mijn ogen zeker niet waar om te stellen dat opgeven makkelijk is, je zou hierin jezelf kunnen afvragen of dit werkelijk makkelijk voor je is, of zeg je dat eigenlijk gewoon, zonder dat doorvoelt te hebben? Volgens mij is een belangrijke drijfveer voor deze relatie bij jou het volgende: "ik ben dan liever alleen dan dat ik moet gaan partner hoppen". Het idee dat je niet zult slagen is denk ik de drijfveer om je zo in te spannen voor deze relatie. Ook hierin zul je voor jezelf goed moeten doorvoelen of ik hier een kern van waarheid aantip, ook bij jou zal het ego dit snel ontkennen, maar probeer te voelen.  Als ik dit in een advies moet samenvatten zou mijn advies zijn: Schrijf voor jezelf uit wat jij in je leven wilt bereiken. Hoe wil je in het leven staan, en wat je nu doet, is dat wat je wil doen. Als dat niet het geval is denk ik dat je het zelf anders moet gaan doen. Waar je dan waarschijnlijk mee te maken krijgt is hoop, hoop dat het beter zal worden hoop dat de ander het anders zal doen. Als dat het geval is, maak je je eigen geluk afhankelijk van de hoop dat de ander het anders gaat doen. Vraag je daar naast af of hoop dat het beter zal worden, een goede basis is voor een realtie in jouw ogen. Een iets concreter advies, zoek een groep op van mensen met een lange afstandsrelatie, en deel je vragen daar eens. Een lange afstandsrelatie is iets heel anders als een reguliere relatie. Mijn vraag aan je partner zou zijn: Waarom vel je een mening - tegen - degene waarvan je zegt te houden? Niet om te oordelen, maar omdat ik graag zijn antwoord zou hebben. En trouwens, misschien is iedereen die verliefd is wel blind in een zekere vorm :D . Dan kom je op de vraag: Als ik blind ben, op elke persoon kan ik dan vertrouwen, als ik het niet zie wie autoriseer ik dan dat die het wel goed ziet? En als ik iemand autoriseer, en luister ik daar dan ook werkelijk naar?  Kun je hier iets mee? Martin, Zelfbewustzijn!