Mijn man is verliefd op een ander. Hij heeft een dubbel leven.

Hallo Ik, fijn dat je je vraag plaatst,

Mijn ervaring is dat het aangaan van een open relatie vaak wordt onderschat kwa complexiteit. In veel gevallen gaan mensen een open relatie aan vanuit de gedachte dat het om de invulling gaat op het sexuele vlak. De strekking is dan het kunnen uitleven van de behoeften op sexueel vlak met een ander buiten de ‘vaste’ relatie. Er wordt doorgaans niet begrepen waarom die behoeften er zijn en wat de grondslag van die behoefte is. Daarnaast is er in veel gevallen geen idee wat een open relatie met zich mee gaat brengen als het eenmaal zover is. Daar ligt een cultureel en maatschappelijk vraagstuk aan ten grondslag, we zijn er niet bekend mee er wordt niet over gesproken en het beeld wat erbij heerst is negatief. Soms wordt er op voorhand wel het een e.e.a. over gelezen. Iemand spreken met die ervaringen blijft doorgaans uit bijvoorbeeld, er wordt "gewoon" voor gekozen. Je start ergens aan zonder echt te weten waaraan, omdat het ingewonnen advies beperkt is en er geen kennis is op dit vlak en de vaardigheden vaak ontbreken om er goed met elkaar over in gesprek te kunnen gaan.

Je ziet dit in mijn ogen bijvoorbeeld terug in jouw vraag. Ik wil daar zeker niet over oordelen, maar ik licht het uit om zichtbaar te maken dat het snel fout kan gaan. Neem bijvoorbeeld het uitgangspunt waarbij je met elkaar af te spreekt niet verliefd te worden. In mijn ogen is dit eigenlijk onmogelijk. Je kunt niet afspreken dat je niet verliefd wordt, zeker niet als je je seksueel open gaat stellen voor andere. Verliefdheid is iets wat je overkomt, waarbij seksueel contact dit "risico" versterkt, omdat seksueel contact in deze context zelden zonder emotionele of intieme context plaatsvind. Daarnaast gaat het in mijn ogen ook niet zozeer om het “verliefd worden”, maar over de vraag hoe er met verliefdheid wordt omgegaan als het zover is. Dat is dus iets anders als de afspraak die jullie initieel met elkaar maakte, waarbij ook nog de vraag is of je hier beide wel echt commitment aan gegeven hebt.

Maar goed, dit is wellicht kennis die je graag eerder had gehad. Wellicht had je dan andere afspraken kunnen maken, en daar heb je nu niet zo veel aan.

Wat in mijn ogen nu belangrijk voor jou is, is onderscheid maken tussen verliefdheid en afhankelijkheid (lees daar mijn blog even over). Vaak denken mensen verliefd te zijn, maar is er een afhankelijkheid omdat je niet meer zonder de ander kunt. Daarnaast hoor ik jouw beeld op de relatie die je met je partner hebt, (spannend genoeg, goede relatie etc) maar hoor ik die van hem niet. Eigenlijk heb ik daar ook een duidelijker beeld bij nodig om jou een gepast antwoord te kunnen geven.

Wat er in elk geval gebeurd is in mijn beleving, is dat jou vertrouwen is geschonden. En dat maakt het doorgaans complex. Ook weer omdat we eigenlijk niet weten wat er gebeurd in jou als persoon, als jij ervaart dat het vertrouwen is geschonden. Het zou mij niet verbazen dat jij inmiddels aan jezelf bent gaan twijfelen en dat er bijvoorbeeld spijt heerst in je gedachten. Spijt van de genomen besluiten en twijfel of je wel het goede gedaan hebt bijvoorbeeld.

Als alleen jij mij een vraag stelt (en niet je partner) kan ik alleen jou een antwoord geven, dat is dan ook wat ik doe.
Mijn advies aan jou is dat je op onderzoek uitgaat wat er nu eigenlijk wordt overschreden als je de uiting gebruikt “mijn grenzen worden overschreden”. Wat is een grens, wat is nu eigenlijk mijn grens en waarom heb ik die grens eigenlijk? In veel gevallen is een dergelijke uitspraak er om emotionele pijn te voorkomen. De pijn die je voelt, waarbij we vaak helemaal niet weten wat we nu eigenlijk voelen. Je zou jezelf helpen als je dat verder uitdiept, welke gevoelens ervaar ik eigenlijk? Waarbij onderscheid maken tussen gevoelens en gedachten heel belangrijk is.

Je hebt in mijn ogen de meeste kans je partner te behouden als je vanaf dit punt samen een traject ingaat van persoonlijke ontwikkeling, en zorgt dat je hierin aangesloten blijft met elkaar. Daarbij is voor mij de vraag er ook nog of jouw partner jou in de persoon niet kwijt wil. Dat is namelijk in mijn ogen iets anders als de uitspraak die je omschrijft “ik wil niet scheiden”. Er is in mijn ogen een onderscheid of hij jou niet kwijt wil, het gezin wat jullie hebben niet kwijt wil, zijn veiligheid niet kwijt wil of zijn/jullie huisvesting niet kwijt wil of dat hij niet wil scheiden.

Weer een andere vraag is als je de ander niet kwijt wil, is jezelf de vraag stellen, wat is het dat wat ik niet kwijt wil? M.a.w. wat verlies IK eigenlijk, als ik de ander verlies? De eerste reactie is waarschijnlijk “ik wil de ander niet kwijt”, maar om de ander kwijt te kunnen raken zou je die moeten hebben. En heb je de ander?

Als je mij vraagt hoe kan ik hiermee omgaan, zou ik zeggen: Zie de komende periode als leermomenten, leer jezelf beter kennen, en leer beter begrijpen hoe we als mens in elkaar zitten. Ontwikkel hierin jouw zelfbewustzijn. Leer jezelf beter kennen en stel jezelf meer vragen, en formuleer daar antwoorden op. Bijvoorbeeld naast de reeds gestelde vragen de vraag; wat heb ik als ik een relatie heb? En wat is voor mij belangrijk in een relatie, en waarom is dat zo. Maar ook, wat is ego, wat is het zelf en wat voor pijn voel ik eigenlijk als ik pijn voel?

Mijn advies zou zijn om er hulp bij te vragen, net als dat je in de praktijk doet bij andere vraagstukken, zoals de auto, hypotheek, reparaties etc. Erken naar jezelf dat je op dit vlak niet genoeg kennis hebt, en zorg ervoor dat je die kennis verwerft. Hoe sneller dit gaat, hoe makkelijker het voor je zal gaan worden hier een goede draai aan te gaan geven, los van de uitkomst.

Daarnaast zit in mijn beleving een tegenstijdigheid in het bericht waar ik je graag op attendeer: "Het is nog steeds fijn met hem maar dit gaat ver over mijn grenzen". Het lijkt mij onwaarschijnlijk dat jij het fijn vindt dat dit over je grens gaat, wellicht dat je hier jezelf niet echt in hoort?

Met bewuste groet,
Martin, Zelfbewustzijn