Mijn vriend mist de veiligheid bij mij.

Hoi! Dank voor je vraag. Er zit in mijn ogen veel in taal. Als iemand zegt, ik voel met niet veilig bij jou, zegt een persoon eigenlijk, ik voel me niet veilig.... De zin is een soort te lang. Dan gaat het vervolgens in mijn ogen om die verkorte zin ook nog eens uit elkaar te halen. Wat is ik, en wat is veilig en wat i jou eigenlijk? Vooral de vraag wat is ik, is in mijn ogen vaak heel in de reguliere maatschappij, onduidelijk. "ik" is in mijn ogen in mijn ogen een identiteitsbesef wat zich huisvest in ego. De vraag is in mijn ogen eigenlijk niet hoe kan ik mij veilig voelen bij jou, maar hoe kan ik me veilig voelen. Ook deze zin moet korter. En dat zou je kunnen aanvullen met hoe kan ik me veilig voelen bij iemand die een hechtingsvraagstuk heeft. Want in feite gaat het niet om jou, maar om de "hechtings problemahiek". In mij ogen gaat het erom dat je je (als partner die naast iemand staat met een hechtingsvraagstuk) dan bewust wordt van je eigen gevoel, en bewust bent van kan ik bij mijzelf blijven of niet en hoe herken ik of ik dat doe of niet. Als je dat kunt, zul je je veilig voelen. hoe dat te doen heeft te maken met persoonlijke ontwikkeling/training. Lezen van mijn blogs, mijn visie gaat je hierin helpen ben ik van mening. Maar ook een boek van Jan Geurtz bijvoorbeeld kan bijdragen aan dit besef. Je zit in mijn ogen op de goede weg, als jij jouw vraagstuk oplost, wat je dan ook onder hechting mag verstaan, zal de kans groter worden dat hij zich weer veiliger zal gaan voelen bij jou. Hoe sneller jij jouw vraagstukken oplost, en voorbij het "normaal" ontwikkeld hoe sneller hij zich weer veilig zal gaan voelen, als hij dat van jou laat afhangen. Mijn visie op hechting wijkt echter sterk af van de maatschappij. Ik zie niet dat mensen hechten, ik zie dat mensen verbinden. Hechten impliceert voor mij dat je vast komt te zitten, en ik denk niet dat het zo werkt. In mijn ogen is hechtingsproblemathiek, eigenlijk geen besef hebben van wie je ten diepste van binnen werkelijk bent. Niet kijken vanuit het ware zelf, dat wat je werkelijk bent, maar kijken vanuit hoofd. Ontstaan door onveilige situaties in het verleden. Probeer anders te kijken, en meer bewust te worden als het gaat om hechting, wat hecht zich nu eigenlijk aan wat? En als je dat niet weet, hoe weet je dan welk trauma er is en wat is een trauma eigenlijk? Probeer context aan alle woorden toe te gaan kennen. Daarmee komt er inzicht en besef, en dat helpt je meer bewust van jouw zelf te worden. als laatste als ik het zou "moeten" catagoriseren, zie ik eerder in jouw woorden, een negatieve associatie met liefde, gebaseerd op onveiligheid in het verleden. Maar dat is een kijk van mij, en dat wijkt af. Je kunt ook vast houden aan wat je denkt dat waarheid is :) Martin, zelfbewustzijn.