Er zit een keuzemoment aan te komen: ga ik verder met mijn man (met wie ik 23 jaar samen ben) of ga ik mijn gevoelens voor vrouwen verder ontdekken?
Ons huwelijk was altijd ontzettend goed en ik heb echt helemaal niets aan te merken op mijn man en hou echt heel veel van hem. Maar de chemie die ik voel voor de bewuste vrouw en de lichamelijke aantrekkingskracht zijn zo ontzettend groot dat ik diep van binnen voel dat ik daar wat mee moet en mee wil.
Ga ik dát gevoel achterna en geef ik, voor dat gevoel, alles op? Of kies ik voor mijn huwelijk en stop ik, vooral mijn lichamelijke verlangen naar vrouwen weg? Een open relatie is een no go.
Het is een lastige kwestie en ik ben al maanden lang, dag in dag uit, aan het wikken en wegen. Allicht kun jij mij verder helpen?
Dank je voor je contactaanvraag, en wat fijn dat ik je met deze vraag mag helpen!
Ik denk niet dat je uit elkaar bent omdat je verliefd geworden bent. Ik denk dat je uit elkaar bent omdat je beide binnen jullie relatie niet met de verliefdheid weet om te gaan, en dat is denk ik omdat je beide niet weet wat hier nu eigenlijk gebeurd. Niet alleen voor jou met betrekking tot jezelf, maar dat is denk ik ook zo voor je partner. En omdat jullie dat beide niet echt van jezelf weten, weet je het ook niet van elkaar. Onwetendheid brengt je dan tot dit punt.
Verliefdheid binnen de relatie hoeft geen probleem te zijn als je beiden in staat bent om in een spiegel te kijken. Wat is de reden van mijn verliefdheid, welk gemis ervaar ik, en waarom zou ik als partner het moeilijk vinden als mijn partner verliefd is? Dat vraagt echter een hogere vorm van zelfkennis en zelfreflectie bijvoorbeeld. Doorgaans liggen eerdere levenservaringen hieraan ten grondslag.
In je bericht lees ik verschillende vragen maar dat je aan het wikken en wegen bent snap ik wel. In dit soort situaties lijken het een soort onmogelijke keuzes. Ik kan je wel helpen in de vraagstukken, ik zie er twee invalshoeken in: A de persoonlijke ontwikkelingsvraag, B een relationele ontwikkelingsvraag. Als ik alleen met jou in gesprek zou gaan zou ik vol voor jouw persoonlijke ontwikkelingsvraag gaan en als ik met jou en je partner in gesprek ga, kan ik de relationele ontwikkelingsvraag hierin laten meewegen. Dan heeft je partner hierin een positie. Voor die laatste zou je partner dan wel open moeten staan. Als je er dan samen niet uitkomt, zal dat met minder emotie plaatsvinden van zijn kant.
De eerste stap is denk ik zorgen dat je meer helderheid krijgt wat er nu eigenlijk aan de hand is, en waarom het zo is. Is het wel verliefdheid, en wat vindt je van jezelf terug in die verliefdheid bijvoorbeeld (de omgeving als spiegelhuis). Voor je partner zou voor mij meer de vraag zijn: Als je van mij houdt, waarom vindt je het dan moeilijk dat ik verliefd op een ander ben?
Ik weet dat ik afwijk met dergelijke vragen, omdat de omgeving het logisch vindt dat dat moeilijk is als je verliefd op een ander bent, maar waarom is dat nu eigenlijk moeilijk is in mijn ogen de dieper liggende vraag. Omdat die vraag tot besef kan laten komen. Maar voor jezelf is die vraag er ook, ik zie dat verliefdheid veel verward wordt met afhankelijkheid. Dan denk je dat je verliefd bent, maar dan is het in veel gevallen zo dat je iets van jezelf vindt in de ogen van ene ander. dat impliceert dat je je eigen volledig nog niet kent. In de praktijk betekend dat zoeken naar identiteit, wat een ander vaak veroordeeld, omdat die niet weet wat er gebeurd.
Mijn vraag voor nu: Staan jullie samen open om een gesprek met mij aan te gaan? (je huidige partner en jij)
Please login or Register to submit your answer