Lindsay asked 1 jaar ago
Mijn man en ik zijn tegenpolen, daar waar ik heel outgoing, open, sociaal, op zoek naar avontuur ben is mijn man juist heel rustig, introvert, gaat goed op structuur, ritme en plannen. Hij is heel erg lief, we hebben een gezond seksleven, we genieten ook samen, maar ik begin steeds meer het avontuur te missen. Iets spontaans is altijd lastig, hij ziet altijd beren op de weg, het glas is altijd half leeg. En dit is met alles. Ik heb het gevoel dat ik altijd de kartrekker ben en dat ik het feestje moet maken.
Nu ik een nieuwe liefde tegen ben gekomen twijfel ik voor het eerst ooit aan mijn huidige relatie. Het is thuis zo vertrouwd, liefdevol en fijn, maar tegelijkertijd ook een beetje saai en voorspelbaar aan het worden.
De nieuwe vlam in mijn leven is alles wat ik mis in mijn huidige relatie, in voor alles, altijd op zoek naar avontuur, ziet mij, hoort mij, wil met mij verder. Er is zoveel intens diepe liefde, dat ik mijn hoofd niet helder kan krijgen.
Mijn huidige partner weet hier nog niets van, maar ik wil zo graag vertellen hoe ik me voel. Kijken hoe hij erin staat, of hij ook ergens een sleur in ons leven begint te voelen. Maar hoe ga ik dit aan? En zit ik met mijn hoofd al niet bijna bij de ander? Hoe kan ik dit aanvliegen? Wil ik blijven bij mijn huidige partner of wil ik springen in het avontuur met de nieuwe vlam? Het is zo complex voor mij.
Mijn hart gaat steeds meer uit naar de ander, maar tegelijkertijd wil ik ook niet loslaten wat ik thuis heb. Heel erg lastig dus dit.
Ik hoop dat jij mij een spiegel voor kan houden.
Alvast bedankt voor je reactie.
Groet,
Lindsay
Martin Goedknegt Staf answered 1 jaar ago
Hallo Lindsey!
Dank je voor het delen van je vragen en de situatieschets. In je verhaal lees ik vooral dat je aangeeft gelukkig in een relatie te zitten waarbij je tegelijk aangeeft spanning te missen en lees ik dat je het bespreekbaar wilt maken, maar doe je dat niet. Voor mij is dat moeilijk plaatsen, gelukkig zijn en toch best ook e.e.a. missen.
Daarnaast denk ik dat je niet echt een goed beeld hebt van hoe verliefd je bent, en wat de impact daarvan gaat worden op jou. Het gevoel wat ik erbij heb is dat je het probeert te relativeren.
Ik lees ook dat je thuis (saai) vergelijkt met avontuur, ik lees niet dat je de ene partner met een andere potentiële partner vergelijkt. Ik lees niet hoe je voor je ziet dat het avontuur zal zijn als je deeltijd kinderen hebt met je 'nieuwe vlam'. Vanuit wat ik lees idealiseer je de situatie met de ander, en zoek je niet naar wegen om het met je huidige partner meer te krijgen zoals je graag zou willen. Wat nu als je huidige partner wel meer voor avontuur zou open komen te staan, en wel bereidt is iets meer initiatief daarin te nemen, als hij zich bewuster zou worden van hoe belangrijk dit eigenlijk voor jou is? En dan snap ik heel goed dat jij denkt dat je hem kent, maar wellicht is daar met een goede coach wel verschil in te krijgen.
Hoe je het bespreekbaar gaat maken is aan jou, maar ik weet uit ervaring als je dat niet doet of niet volledig de waarheid verteld in een keer, het in hele korte tijd, ineens veel complexer zal zijn. Daar is ook veel over te vinden in mijn blogs en op de site, maar in de basis is het echte probleem doorgaans het geschonden vertrouwen, dat waarheid ineens weg is. DE ervaring leert dat een goede relatie veel kan overwinnen en dat er veel mogelijk is in een goede relatie, maar dan moet je wel met elkaar in gesprek, en moet je beide leren luisteren.
Als je langer bij elkaar bent, en de relatie blijft het zelfde gaat het vaak fout, omdat je als persoon wel degelijk veranderd naar mate tijd en ervaringen verstrijken. Dat vraagt dat je opnieuw kunt kijken naar de relatie dei je hebt. Voorwaarde is wel dat je nog een relatie met je partner zou willen. Als je dat stadium voorbij bent, kan ik niet meer zo heel veel doen. Ik kan geen relatie realiseren tussen mensen, waarvan een van de twee de ander niet wil. Zoasl ik in jouw geval aangeef hoor ik niet dat je het ene mens met het andere vergelijkt, je vergelijkt in mijn ogen situaties met elkaar. Daar is doorgaans veel in te veranderen, zeker als het urgentie besef toeneemt. Niets vertellen, zal maken dat de situatie verslechterd verwacht ik.
Mijn advies, maak het kenbaar en vertel alles, alles in een keer. Hoe je dat kunt doen is simpelweg door het gesprek aan te gaan, wellicht kan samen een weekend weg hier een goede insteek zijn. Even zonder de kinderen, en daar het onderwerp "waarheid" aansnijden. Waarschijnlijk heel spannend, maar realiseer je, dit moment komt hoe dan ook een keer, tenzij je in niet waarheid wilt leven.
Voor jou als persoon, de life coaching: Maak eens profielschets van jezelf: wat is voor mij belangrijk in het leven, wat heb ik nu en wat mis ik. Wat kan ik een relatie geven en wat ontvang ik graag in een relatie. En wat kan ik doen om verandering te realiseren. En heb ik (alles) geprobeerd met deze partner om daar te komen?
Met bewuste groet,
Martin
Please login or Register to submit your answer
