Forum vragenCategorie: Relationele vragenWe houden nog steeds van elkaar maar durven niet opnieuw een relatie aan te gaan.
Bianca Kramer asked 11 maanden ago

Beste Martin,

Momenteel heb ik geen relatie. Ik heb 7 jaar een relatie gehad met een heel lieve man, hij is respectvol, loyaal, steunt mij in alles, vriendelijk, beleefd, slim, oprecht geïnteresseerd, grappig, behulpzaam, eerlijk en ik vindt hem erg aantrekkelijk en voel me veilig bij hem ( nog steeds) En we zijn ook nog steeds verliefd op elkaar.

Ik heb de relatie al 4x uitgemaakt omdat ik vond dat hij te veel alcohol dronk en daardoor geen fijn gedrag liet zien. Hij sloeg mij niet hoor. Ik vond dat hij door het alcohol gebruik vaak moe is, geen zin ergens in heeft, ziek is.  Maar dit komt ook omdat hij emphatisch is en veel energie van andere mensen op pikt.  Ik merk wel dat als we de relatie weer voort zetten dat hij en ik er ook weer van geleerd hebben. Het alcohol gebruik is nu al een stuk minder geworden en hij drinkt minimaal 3 dagen niet.

We verschillen wel. Ik houdt van uit gaan, reizen, buiten activiteiten.  Hij vindt het prima om thuis te zijn, met mij om zich heen en zijn zoon en hond.
Samen doen we ook leuke dingen, stad bezoeken, uit eten, film, theater, sauna, heel goede interessante gesprekken samen voeren, we hebben heel goede sex en intimiteit.

Ik ben er nu achter gekomen dat ik toch wel een beetje last heb van een gedesorganiseerde hechtingsstijl. Hierdoor heb ik bepaalde overtuigingen over hoe volgens mij een relatie er uit moet zien. Ik zie veel dingen die ik niet goed vindt gaan.  Ik denk dat ik daardoor de mooie dingen die wij wel hebben over het hoofd zie.

Nu hebben wij beide het probleem dat we wel nog steeds verliefd zijn op elkaar maar niet nog een keer de relatie aan durven omdat hij bang is dat ik het weer uit ga maken ( dat doet hem elke keer erg veel pijn)  En ik ben bang om het ook weer uit te moeten maken omdat ik weer alleen maar kijk naar wat er mist. En ik wil het eigenlijk niet meer uit willen maken maar ik weet ook niet of deze relatie wel haalbaar is. Verschillen we te veel?  Verschil ik ook mooi in een relatie toch?  Deze man heeft absoluut geen kwaad in de zin en zal ik wel nog zo een man vinden met de positieve eigenschappen of doe ik mezelf toch te kort. Hoe zouden we wel een fijne relatie kunnen opbouwen?

1 Antwoorden
Martin Goedknegt Staf answered 11 maanden ago

Hallo Bianca! Wat een mooie vraag!

Wat ik lees is dat je eigenlijk door je eigen oordelend vermogen, problemen in de relatie ondervindt. Of dat dan door een hechtingsvraagstuk komt of niet, dit is eigenlijk in de meeste (probleem) relaties het geval. In dit geval richt het zich dan eigenlijk voornamelijk op het alcoholgebruik van de ander, en de impact daarvan op hem. Jij vind dat hij moet minderen. Vaak in de basis vanuit de gedacht;  ik hou van jou dus jij moet het anders doen. Maar wil hij dat ook?

Daarnaast spreek je over verschil. Verschil in een relatie is in mijn ogen nooit een probleem. De zon de maan en de aarde verschillen ook, maar dat gaat prima met elkaar. In een relatie is het eerder het niet accepteren van het verschil wat het probleem geeft. Van mening zijn dat het anders zou moeten zijn als dat wat het is,
Ikzelf denk dat het oordeel over het alcoholgebruik weg mag, en dat er een vraag voor in de plaats moet komen. Wat is de reden van het gebruik, wat heeft hij eraan als hij drinkt. Ik zie (ook) alcoholgebruik als een gevolg, niet als een probleem.

Ik denk dat jij jezelf tekort doet, niet door het kiezen voor deze relatie of wel. Maar omdat je (in mijn ogen) niet doorpakt om je gedesorganiseerde hechtingsstijl op te lossen. En ik denk dat hij zichzelf tekort doet als alcohol genuttigd wordt als vorm van ontspanning/ont’prikkeling.

Je kunt in mijn ogen een hele mooie en ware relatie hebben, met een vorm die bij jullie past als ik dit zo lees. Voorwaarde is dan dat je je beide op je eigen vraagstuk richt, en pas genoegen neemt als het echt opgelost is. Als een van de twee het probleem niet oplost voor zichzelf, doet die in mijn ogen zichzelf tekort. En als dat zo is, zul je ook de ander tekort doen.

Wat misschien een drijfveer is mbt het aanpassen van het gedrag mbt alcohol, is het kind. Als er een kind is, wordt het kind in mijn ogen tekort gedaan als je als ouder je eigen probleem niet oplost. Je gefet dan namelijk niet mee wat het kind nodig heeft, al is het misschien beter als wat je zelf kreeg. Op zich niet er, dan zal het kind het later zelf doen/aangaan, dan speek ik die wellicht als die de 35 is gepasseerd en relatie vraagstukken heeft. Maar dan is de vraag of je de ouder bent die je wil zijn. En soms is er dan ook de vraag, ben ik nu de ouder, die ik zelf heb gemist?

dan is er nog de vraag of je niet beter naar een andere man/partner kunt zoeken. Ik denk dat je daar niet heel veel mee oplost als je je hechtingsstijl niet oplost. Nu is er de alcohol waar je moeite mee hebt, maar misschien is het in een andere relatie iets anders, ik weet niet of jouw vraagstuk in een relatie met iemand anders, minder zou zijn en zou blijven.

Een concreet antwoord op de vraag: Hoe zouden we wel een fijne relatie kunnen opbouwen? Is in mijn ogen: Ga beide je eigen pijn aan. Waarom niet?

Martin, zelfbewustzijn.